 | : - |
 | : www.fulloyun.com |
 | : Mevcut |
 | : Sanal Sürücü |
 | : Max Payne |
 | : 9 (200 MB) |
 | : Daemon Tool's İndirmek için Tıklayın. |
 | This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1280x1024. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1280x960. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1280x960. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1280x960. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1280x960. |
Hoşgeldin Prey!
Prey'i kabaca önünüze çıkanı öldürüp ilerlediğiniz saf, hatta sıradan
bir FPS olarak tanımlamak mümkün. Senaryosu da onun bu tanımını iyiden
iyiye ortaya çıkarmaya yetiyor. Oyuna Amerika'nın Oklahoma eyaletindeki
küçük bir kasabanın barında başlıyoruz. Kontrol ettiğimiz kahramanın
adı Tommy. Tuvaletteyiz ve aynanın karşısında kendi kendimize
konuşuyoruz. Arkamızdan Jen, sevgilimiz bize sesleniyor ve bir süre
sonra içeri gidiyoruz; bar kısmına girmek üzereyken kahramanımızın
büyükbabası Enisi ile karşılaşıyoruz, kendisi bize ters giden bir
şeylerin olduğundan söz ediyor. Ardından barda takılırken içerideki
adamlar olay çıkartıyor ve birbirimize giriyoruz. Tam bunun üzerine de
yer sallanmaya, çevredeki kurtlar ulumaya ve etraf kararmaya başlıyor.
Aradan birkaç saniye geçmiyor ki her taraftan yeşil ışık huzmeleri
belirmeye başlıyor, tavan yok oluyor ve yerinde dev bir uzay gemisi
görüyoruz. İçerideki herkes bu uzay gemisi tarafından çekiliyor. Daha
sonrasındaysa bizi kaçıran uzaylıların karargahına götürülüyoruz.
Kontrolün tamamen elimize geçtiği noktada ise kim olduğunu daha sonra
öğreneceğimiz uzaylı görünümlü birisi bize yardım ediyor ve
tutulduğumuz yerden kurtuluyoruz; fakat Jen hala uzaylıların elinde.
Geri kalan senaryo boyunca kız arkadaşımızı kurtarmaya çalışmamızı
amaçlayan bir ilerleyiş mevcut. Ve fakat, bir süre sonra öğreniyoruz
ki, bütün bir evrenin kaderi bizim elimizde.
Okuduklarınızdan da anlayabileceğiniz gibi Prey bize derin bir senaryo
sunmuyor. Oyun boyunca sadece ana kahraman Tommy'i kontrol ediyoruz ve
sürekli düşmanlarla çatışarak Jen'i bulunduğu durumdan kurtarmaya
çalışıyoruz. Senaryonun biraz daha derinleşmeye başladığı kısımlar ise
oyunun ortalarından sonra karşımıza çıkıyor; dünyamızı istila eden bu
yaratıkların evrende ilerleyerek çeşitli gezegenlerden yaşam formları
alıp üzerinde deneyler yaptıklarını öğreniyoruz. Bu da genel manada
evrenin bize muhtaç olduğunu gösteriyor diyebiliriz.
Prey klasik FPS özelliklerini aşmayan, bunlara sadece teknik bazı
eklemelerde bulunan, fakat olayın genel işleyiş temasının çok da dışına
çıkmayan bir oyun. Sahip olduğumuz karakter özellikleri bize birkaç
konumda ekstra özellikler kazandırıyor ve bunları kullanarak oyun
içerisindeki bulmacaları ve bazı zor durumları aşabiliyoruz. İlk olarak
ruh yürüyüşünden (spirit walk) söz edebiliriz. Oyunun başları
diyebileceğimiz bir noktada kazandığımız bir özellik; bunun sayesinde
klavyede "E" tuşuna basarak ruhumuzu bedenimizden ayırarak normalde güç
duvarı veya buna benzer nedenlerden ötürü geçemediğimiz bir tarafa
geçme yeteneğini kazanıyoruz. Bu sırada farklı bir görüş açısına
kavuşuyoruz ve bir tarafımızda bedenimiz dururken, diğer tarafta ruh
halimizle istediğimiz yere gidebiliyoruz. Bunu çoğunlukla bazı
bulmacaları çözmek için kullanabiliriz. Sadece bu kadarla kalmayarak
aynı zamanda alternatif bir saldırı tekniğine de kavuşmuş oluyoruz.
Şöyle ki; kahramanımız bu özelliği kazandığında ayrıca bir ok ve yay
elde ediyor. Ruh yürüyüşü durumuna geçtiğimizde bu silahımız otomatik
olarak aktif hale gelmiş oluyor ve her atış yaptığımızda ruh sağlığı
barında bir miktar düşme meydana geliyor. Ruh yürüyüşü esnasında
düşmanlarımız bizi daha az fark eder oluyorlar; bu bakımdan rahat
ilerleme açısından da nispeten daha sık kullanılası bir yetenek.
Hoşbulduk evladım!
Ruhumuz ile alakalı bir diğer kullanılabilir özellik ise ölüm yürüyüşü
(death walk) adını taşıyor. Bunu istediğimiz an etkin hale getirme gibi
bir şansımız yok; sadece öldüğümüz zaman zorunlu olarak bu duruma
bürünmüş oluyoruz. Bu görüş açısı sırasında kendimizi ortasında derin
bir kuyu bulunan genişçe bir kara parçasının üzerinde buluyoruz ve
etrafınızda mavi ve kırmızı hayaletler dolaşıyor. Bu hayaletleri okumuz
yardımıyla vurmalıyız. Vurduğunuz her mavi hayalet ruh sağlığımıza;
kırmızı hayalet ise normal sağlığımıza etki etmiş oluyor. 15 - 20
saniye kadar süren bu kısımda vurabildiğimiz kadar hayalet vurmamız
gerekiyor. Ne kadar çok kırmızı ve mavi hayalet vurmuşsak, sağlığımız o
kadar artmış bir şekilde hayata dönüyoruz. Hiç hayalet vurmazsak, yine
belli bir miktar normal sağlık seviyesi ile oyuna devam etme şansımız
var.
Oyunda yer alan bu ölüm yürüyüşü özelliği benim gerçekten de hoşuma
gitmeyen bir şekilde kullanılmış. Genel anlamda oyunu fazlasıyla
basitleştirdiğinden söz etmem mümkün; buna göre elinizde sadece oyunun
ilk silahı olan İngiliz anahtarını sallayarak oyunu bitirme imkanınız
bile var. Normal zorluk seviyesinde oyunda karşılaşacağınız düşmanların
fazla zor olmadığını da dikkate alırsak, öldüğünüz zaman sürekli
dirileceğinizi bildiğiniz için fazla taktik geliştirme ihtiyacı
hissetmiyorsunuz. Halbuki oyunun bölüm tasarımları buna fazlasıyla
müsait denebilir. Bir Kızılderili öğretisi olarak edineceğiniz bu
özellik, sizin oyun içerisinde özel bir kişilik olmanızın verdiği
avantajla oyunu fazlasıyla kolaylaştırmış. Yapımcılar bunu quicksave'in
farklı bir uygulanışı şeklinde dile getirseler de, öldüğünüz an biraz
sonra full sağlığa sahip olacağınızı biliyorsunuz. Buna dayanarak
oyunda sağlığınızın azaldığı durumlarda endişe etmenize gerek kalmıyor
ve ölmemek için düşmanlarınızdan köşe bucak kaçmanız da lüzumsuz hale
gelmiş oluyor. Çünkü ölmek üzereyken harcayacağınız her kurşun,
gereksiz yere kendinizi korumak için çöpe atılmış gibi oluyor. Kabul
edilesi bir uygulama alternatifi olarak öldüğünüz zaman size geçici bir
ceza puanı ekleyen bir sisteme gidilebilirdi; şimdiki durumunda ölmek
diye bir şey oyunda yer almıyor.
Wallwalk ise çok kullanışlı, eğlenceli fakat her an karşılaşmadığınız
bir özellik. Bunun aktif olduğu kısımlarda, dar bir doğrultuda,
duvarlarda ve tavanda yürüme imkanınız var. İstediğiniz şekilde değil
tabii ki; mavi sensörlerle oluşturulmuş bir yol dahilinde
gidebildiğiniz kadar gitme imkanınız bulunuyor; her adımınızı
atışınızda yere bir vantuz gibi bastığınıza dair ses duyuyorsunuz. Size
sağladığı imkanlar arasındaysa, özellikle multiplayer'da normalin
birkaç kat fazlası oyun alanını saymak mümkün. Single player görevleri
içerisindeyse düşmanlarınızla beklemediğiniz doğrultularda
karşılaşıyorsunuz ve ilerleyeceğiniz doğrultuyu belirlemekte
zorlanabiliyorsunuz. Yine Wallwalk dahilinde irdeleyebileceğimiz bir
diğer özellik ise yerçekimi sensörleri. Bunlara silahınızla ateş
edebiliyorsunuz ve ateş ettiğiniz boyuta doğru yerçekimi değişmiş
oluyor; sonucunda da yer çekimini değiştirebileceğiniz başka bir
durumla karşılaşana dek o şekilde oynamaya devam ediyorsunuz. Bunları
oyunun ilerleyen kısımlarında fazlaca kullanmamız gerekebiliyor ve öyle
bir an geliyor ki, bazen normalde asıl zeminin hangi taraf olduğunu
karıştırabiliyorsunuz. Yapımcılar bunu bazı durumlarda bulmaca
varyasyonları içerisinde de ortaya koymuşlar ve farklı bir özelliğin
ortaya çıkmasını sağlamışlar.
Evrenimi kaybettim, hükümsüzdür
Prey'in oyun motoru gerçekten de oynayanı kendine hayran bırakacak
şekilde işliyor diyebiliriz. Özellikle boyut geçişleri açısından oyunun
çok farklı bir deneyim sunduğunu belirtmekte fayda var. Çoğunlukla sarı
ve mavi halkalarla ortaya konan bu durum size aslında birleşik iki
farklı bölüm arasında geçiş yapmanızı sağlıyor. Bazı ekstrem durumlarda
yapımcıların oldukça hoş ayarladığı detaylarda yanyana duran iki
kutunun birinden girip diğerinden çıktığınıza şahit olabiliyorsunuz.
Boyut geçiş kapılarının arkasına geçip bakmaya yeltendiğinizde boyut
kapıları ortadan yok oluyor, fakat diğer tarafa geçmek için
ilerlediğinizde sizi bambaşka bir dünya karşılıyor. Bu gerçekten de çok
hoş bir durum ve ister istemez hayranlık uyandırıcı. Boyut kapıları
sürekli yanardöner halkalar şeklinde karşınıza çıkmıyor; bazı
durumlarda küçük bir mazgal aralığı ya da alelade bir kutu ile boyutlar
arasında geçiş yapma imkanınız var.
Bulmaca çeşitliliği ise en üst raddeye önünde rakamlar bulunan bir
panel ile kapıyı açan doğru şifreyi size yazdırarak çıkıyor denebilir.
Ruh yürüyüşünü kullanmanız gereken durumları ise bir süre sonra
ezberler oluyorsunuz ve önünüzü kesen bir güç duvarı ile
karşılaştığınızda bu yeteneğinize baş vuruyorsunuz. Nadiren de olsa
Prey gibi bir oyundan beklenmeyecek kalitede bulmacalarla yüz yüze
gelme imkanınız var. Bunların bir kısmı yolunuzu kapayan cisimleri
önünüzden çekerek kendinize geçiş alanı yaratmak ya da bir kapının
kapalı kalmasını sağlayan parçaları bozmanız şeklinde önünüze geliyor.
Bölüm tasarımları kapsamında bazı bulmaca görünümlü ilerleyiş
alternatifleri ile de karşılaşabiliyorsunuz. Örneğin bazı kapılardan
geçmeniz için yaratıkların el izleri gerekiyor; oyunun başlarındaki bu
kapılardan geçme imkanınız yok, fakat yaklaşık üçte birlik bir
ilerleyişten sonra elde edeceğiniz yaratık eli sayesinde buralardan da
geçebiliyorsunuz.
Bölüm tasarımları size oldukça güzel anlar yaşatabiliyor; bölümler için
fazlasıyla uğraşıldığını anlamanız mümkün. İlk bölümde barda dolaşırken
etrafta etkileşime girebileceğiniz oyun makineleri ile
karşılaşabiliyorsunuz; ardından gelen bölümün uzunca bir kısmı ise
sinema tadında. Oyunun yarısına kadar olan bir kısımda içinde
bulunduğunuz uzay gemisinin canlı bir varlık olduğu izlenimi oldukça
güzel bir biçimde size yaşatılıyor. Genel manada ise savaştığınız
yaratık uygarlığının gelişmiş bir teknolojiye sahip olduğunu
anlayabiliyorsunuz. Sürekli önünüze çıkan yaratıklar da senaryo
ortamının birer parçası. Kimisi farklı gezegenlerden savaştırılmak
üzere toplanmış ve genleriyle oynanmış, kimisi uzayda doğmuş olmanın
kalıcı etkilerine sahip ve melez, kimisi de zaten uzaylı. Bu bakımdan
savaştığınız canavarlar da size fazla mantıksızca seçilmiş gelmiyor;
çünkü, senaryonun parçası olarak, bunlar asker ve hizmet amaçlı
seçilmiş yaratıklar.
Bayandan satılık temiz evren
Oyun grafiksel olarak Doom 3 motorunu kullanıyor olması açısından
oldukça iyi. Modellemeler ve tasarımlar gerçekten de fazlasıyla
başarılı, ayrıca detay seviyesi de oldukça yüksek. Bilhassa Enisi'nin
yüzündeki bütün kırışıklıklar en ince ayrıntısına kadar seçilebiliyor,
bu diğer oyun karakterleri ve düşmanlarda da geçerli. Fakat Doom 3'e
kıyasla Prey nispeten daha aydınlık bir ortamda geçtiğinden ve yapısı
itibariyle bu grafik motorunun karanlık ortamlarda daha iyi iş
çıkarması bakımından Prey bu açıdan Doom 3'ün çalışma koşullarında
ondan daha iyi değil; yalnız bu, oyunun grafiksel manada kötü olduğu
anlamına gelmesin; Prey, silahlar, düşmanlar, çevresel faktörler ve
bunların detayları bakımından çok başarılı. Performans bazındaysa Doom
3'e oranla Prey çok daha stabil. Sesler ve müziklerde ise Oblivion ve
Guild Wars'da harikalara imza atan Jeremy Soule'un adını görüyoruz.
Özel durumlarda ve genel oyun akışı içerisinde kulaklarımızda sürekli
güzel tınılar var. Ses bazında biraz saçma biçimde yaratıkların sürekli
İngilizce konuşmaları dikkat çekebilir; fakat bu da, devamlı yanımızda
uçarak bize yardımcı olan şahinimiz Talon tarafından tercüme ediliyor
bahanesiyle kılıfına uydurulabilir. Talon'un bizlere verdiği bu nimet,
tıpkı oyun içerisindeki bilgisayarlarda yazanlardan normalde
baktığımızda bir şey anlamazken Talon geldiğinde sayıları ve yazıları
görebildiğimiz gibi bir mantığa dayanıyor.
Atmosfer ve bulunduğu duruma göre Tommy'nin verdiği tepkiler çok
gerçekçi. Bu da kontrolümüz altında alelade bir insan evladı olduğunu
ispatlar nitelikte. Sürekli konuşuyor, senaryo dahilinde
karşısındakiyle konuşması gereken durumlar dışında da konuşuyor ve
karşılaştığı durumlara göre tepkiler verip yorumlarda bulunabiliyor.
Fakat bunların tamamı önceden hazırlanmış durumlarda gerçekleşiyor ve
Duke Nukem'de olduğu gibi gaza gelerek sağa sola haykırma şeklinde
ortaya çıkmıyor. Ayrıntıda Tommy'nin sesinin görünüşüyle fazla
bağdaşmadığını da söylemek mümkün; bu yüze biraz daha sert bir ses daha
iyi oturabilirdi.
Kelepir
Prey 1995 yılında duyurulmuş bir oyun ve ilk kez görücüye 1997
yılındaki E3 fuarında çıkmıştı. Sonraki yıl yapımcılar tarafından
yapımı iptal edildi ve Prey adına beklentimiz böylelikle bitmiş oldu.
2005 yılında tekrar yapım aşamasında olduğu duyuruldu ve Prey'i gerçek
manada sadece bir yıl beklemiş olduk diyebiliriz. Bu bir yılın, ve
olayı daha dramatik bir şekilde ele aldığımızda 11 yılın ardından Prey
bize sadece ve sadece 10 - 15 saatlik, zorlamamız durumunda ise
maksimum 8 - 9 saatlik bir oyun süresi sunuyor. Bu herhangi bir oyun
için yadırganası bir durum değil; oyunun bu şekilde hazırlandığını
düşünerek kendimizi avutabilirdik. Evet, Prey'in Doom 3 ya da Half-Life
2 kadar önem arz edebilecek bir tarafı da yoktu. Belki de ben ya da biz
onu bir 3D Realms oyunu olduğu için gözümde ya da gözümüzde büyüttüm ya
da büyüttük. Prey'in süresi çok kısa ve bu gerçekten de oyunun zevkini
inanılmaz derecede düşürüyor; yapımcıların oyunun sonunda verdikleri
mesaj da, bu oyunun bu kadar kısa olması karşısında size pek bir şey
ifade etmez oluyor. Ayrıca ölüm yürüyüşü sayesinde iki kere kolaylaşan
oyun çizgisel yapısı ile daha da puan kaybediyor. Multiplayer olarak
ise wallwalk ile genişleyen oyun dünyası farklı tatlar yaşamanızı
sağlayabilir.
Prey çok iyi bir oyun. Vereceğiniz parayı, kısa olmasını göze alırsanız
son kuruşuna kadar hak ediyor ve kendince FPS yapısına kattığı
tasarımsal farklar oyunu mutlaka görülmesi gereken bir yapım haline
getiriyor. Kısa süreli fakat eğlenceli ve multiplayer olarak da tadını
çıkarabileceğiniz bir oyun istiyorsanız Prey sizin için en iyi tercih
olacaktır. Fakat şunun da bilinmesi gerekiyor ki ruh yürüyüşünü ve
boyut kapıları ile açılan farklı evrenleri saymazsak, oyun sadece güzel
grafikli bir shooter'dan ibaret. Prey'in bana yaşattığı tek güzel şey,
2K Games sayesinde bir süre sonra bir 3D Realms oyunu olan Duke Nukem
Forever'ı karşılayacak olmanın güvencesi ve umudu oldu. Ama eleştirel
yaklaşıldığında Prey'in kaliteli bir oyun olduğunu kabul etmek lazım.
İşlemci: Intel Pentium 4 2.0Ghz / AMD Athlon XP 2000
İşletim Sistemi: Microsoft Windows 2000 , XP service pack
RAM: 512 MB
Ekran Kartı: 100% DirectX 9.0c destekli 64 MB
HDD: 2.2 GB
Ses Kartı: 100% DirectX 9.0c destekli 16-bit
DirectX 9.0c
Oyun sırasında Ctrl Alt ~ tuşlarına basın ve konsolu açın. Ardından aşağıdaki kodları girin.
god - Ölümsüzlük
givehealth - Sağlık verir
giveammo - Mermi verir
give all - Her şeyi verir
notarget - Görünmezlik
Prey - 2006 - Oyunun Yüklenmesi - Kurulumu - Resimli Anlatım - Yardım 
Bağlantılardaki Seri 1-2-3 Nedir? Öğrenmek İçin Tıklayınız..!
Link Kodu:
http://netload.in/datei4RQ213wfhd/P06.FO.Max.Payne.part01.rar.htm
http://netload.in/dateiWehXMm0h75/P06.FO.Max.Payne.part02.rar.htm
http://netload.in/dateiywlDYyyPYs/P06.FO.Max.Payne.part03.rar.htm
http://netload.in/dateiY2yHhP75bX/P06.FO.Max.Payne.part04.rar.htm
http://netload.in/dateiXyPX6iKoT0/P06.FO.Max.Payne.part05.rar.htm
http://netload.in/dateih2XKd2nIDy/P06.FO.Max.Payne.part06.rar.htm
http://netload.in/dateitxvM7FB8QO/P06.FO.Max.Payne.part07.rar.htm
http://netload.in/datei46ZpfWSzPl/P06.FO.Max.Payne.part08.rar.htm
http://netload.in/dateiSVNX9ykmT1/P06.FO.Max.Payne.part09.rar.htm
Link Kodu:
http://storage.to/get/w3j7v52u/P06.FO.Max.Payne.part01.rar
http://storage.to/get/99O6XZUJ/P06.FO.Max.Payne.part02.rar
http://storage.to/get/IDZzMhI7/P06.FO.Max.Payne.part03.rar
http://storage.to/get/HkJdQq3x/P06.FO.Max.Payne.part04.rar
http://storage.to/get/99tFVzK1/P06.FO.Max.Payne.part05.rar
http://storage.to/get/rzWpioB5/P06.FO.Max.Payne.part06.rar
http://storage.to/get/jtauPG8R/P06.FO.Max.Payne.part07.rar
http://storage.to/get/nFWUcb3u/P06.FO.Max.Payne.part08.rar
http://storage.to/get/lDrLwtss/P06.FO.Max.Payne.part09.rar
Link Kodu:
http://hotfile.com/dl/17773984/93d5b49/P06.FO.Max.Payne.part01.rar.html
http://hotfile.com/dl/17773999/6e77125/P06.FO.Max.Payne.part02.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774097/6fbee9d/P06.FO.Max.Payne.part03.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774216/75d1ef4/P06.FO.Max.Payne.part04.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774253/12dcf1f/P06.FO.Max.Payne.part05.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774277/5530f75/P06.FO.Max.Payne.part06.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774276/50489ed/P06.FO.Max.Payne.part07.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774309/3a35eb1/P06.FO.Max.Payne.part08.rar.html
http://hotfile.com/dl/17774333/51fe28e/P06.FO.Max.Payne.part09.rar.html
Link Kodu:
http://filefactory.com/file/ag40d5h/n/P06_FO_Max_Payne_part01_rar
http://filefactory.com/file/ag40d41/n/P06_FO_Max_Payne_part02_rar
http://filefactory.com/file/ag40d8b/n/P06_FO_Max_Payne_part03_rar
http://filefactory.com/file/ag40eb8/n/P06_FO_Max_Payne_part04_rar
http://filefactory.com/file/ag40d9f/n/P06_FO_Max_Payne_part05_rar
http://filefactory.com/file/ag40eha/n/P06_FO_Max_Payne_part06_rar
http://filefactory.com/file/ag40d5b/n/P06_FO_Max_Payne_part07_rar
http://filefactory.com/file/ag40e00/n/P06_FO_Max_Payne_part08_rar
http://filefactory.com/file/ag40eh4/n/P06_FO_Max_Payne_part09_rar
Link Kodu:
http://rapidshare.com/files/272086267/P06.FO.Max.Payne.part01.rar
http://rapidshare.com/files/272086049/P06.FO.Max.Payne.part02.rar
http://rapidshare.com/files/272085820/P06.FO.Max.Payne.part03.rar
http://rapidshare.com/files/272085798/P06.FO.Max.Payne.part04.rar
http://rapidshare.com/files/272085698/P06.FO.Max.Payne.part05.rar
http://rapidshare.com/files/272085878/P06.FO.Max.Payne.part06.rar
http://rapidshare.com/files/272085430/P06.FO.Max.Payne.part07.rar
http://rapidshare.com/files/272085103/P06.FO.Max.Payne.part08.rar
http://rapidshare.com/files/272083946/P06.FO.Max.Payne.part09.rar
google_protectAndRun("ads_core.google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);
Konu: Prey - 2006 - FULL indir - DOWNLOAD 
